கவிதைக்கும் எனக்கும் நீண்ட தூரம் .ஆனால் 2017-ல் ஒரு முடிவு எடுத்து தினமும் ஒரு கவிதை வாசிக்க ஆரம்பித்தேன். பல கவிதைகள் எனக்கு புரியவில்லை இருந்தாலும் விடாமல் படித்தேன். கவிதை எவ்வளவு சக்தி வாய்ந்தது. கவிதை வாசிப்பு ஒரு விதமான பரவசத்தை என்னுள் உண்டாகியது . எனக்கு கவிதையை ரசிக்க கற்றுக்கொடுத்தது யாரென்றால் ஒருவர் எழுத்தாளர் ஜெயமோகன் அவர் தொடர்ந்து கவிதை பற்றி பேசியும் எழுதியும் வருகிறார். இன்னொருத்தர் அழகியசிங்கர். இவரும் தொடர்ந்து கவிதைகள் மற்றும் அவை சம்பந்தமான தகவல்களை தன் முகப்புத்தகத்தில் வெளியிட்டு வருகிறார்.
தமிழ் கவிதைப் புத்தகம் நான் சென்ற நூலகத்தில் இல்லை. அதனால் நூலகத்தில் ஆங்கில கவிதை புத்தங்களை எடுத்து வாசிக்க ஆரம்பித்தேன். பல ஆங்கில கவிதை நூல்கள் இருந்தன. முதலில் எனக்கு தெரிந்த கவிஞர்களின் புத்தகத்தைத் தேடினேன். எனக்கு தெரிந்த என்றால் பள்ளி மற்றும் கல்லூரியில் படித்ததுதான் பெரும்பாலும் - ஷேக்ஸ்பியர், வெர்டஸ்ஒர்த் மற்றும் ராபர்ட் பிரஸ்ட் . அவர்களின் கவிதைகள் தெரியுமா என்று கேட்டல் இரண்டே கவிதைகள்தான் மனதிற்கு வருகிறது .ஒன்று ராபர்ட் பிரஸ்ட் எழுதிய "The Road Not Taken" மற்றும் வெர்டஸ்ஒர்த்தின் "Daffodils". சிறுவர்கள் பக்கம் சென்று தேடியபோது கிடைத்த முதல் புத்தகம் "Poetry For Young People - Langston Hughes" . சிறிதாக இருந்ததால் இந்த புத்தகத்தை தேர்ந்தெடுத்தேன் .
Langston Huges photo courtesy - Wikipedia |
லாங்ஸ்டன் ஒரு ஆப்ரிக்கா அமெரிக்கர். பெப்ரவரி 1 1920-ல் பிறந்தவர் . அப்பா விட்டுச்சென்ற பிறகு பாட்டியின் பாதுகாப்பில் வளர்ந்தவர். பாட்டியின் கதையில்தான் தான் அனைத்தையும் கண்டடைந்ததாக அவர் பின்னர் கூறினார். இவரின் பல கவிதைகளில் அந்த பாட்டி வருகிறார். இந்த புத்தகத்தில் அவரின் மிகப் பிரபலமான கவிதைகள் சில உள்ளது .
எனக்கு பிடித்த லாங்ஸ்டனின் கவிதைகள்
Youth
We have tomorrow
Bright before us
Like a flame.
Yesterday
A night-gone thing,
A sun-down name.
And dawn-today
Broad arch above the road we came.
We march!
I Dream a World
I dream a world where man
No other man will scorn,
Where love will bless the earth
And peace its paths adorn
I dream a world where all
Will know sweet freedom's way,
Where greed no longer saps the soul
Nor avarice blights our day.
A world I dream where black or white,
Whatever race you be,
Will share the bounties of the earth
And every man is free,
Where wretchedness will hang its head
And joy, like a pearl,
Attends the needs of all mankind-
Of such I dream, my world!
Mother to Son
Well, son, I’ll tell you:
Life for me ain’t been no crystal stair.
It’s had tacks in it,
And splinters,
And boards torn up,
And places with no carpet on the floor—
Bare.
But all the time
I’se been a-climbin’ on,
And reachin’ landin’s,
And turnin’ corners,
And sometimes goin’ in the dark
Where there ain’t been no light.
So boy, don’t you turn back.
Don’t you set down on the steps
’Cause you finds it’s kinder hard.
Don’t you fall now—
For I’se still goin’, honey,
I’se still climbin’,
And life for me ain’t been no crystal stair.
இவரின் கவிதைகள் பெரும்பாலும் சமூகநீதி மற்றும் இன அடக்குமுறை பற்றியதாக உள்ளது.இவருடைய மற்ற கவிதைகளையும் படிக்க வேண்டும் . அவசியம் தெரிந்துக் கொள்ளவேண்டிய கவிஞர்.
No comments:
Post a Comment