ரன்னிங் டைரி - 154

  07-12-2020 8:35

தஞ்சோங் காத்தோங் ரோடு 

நல்ல வெய்யில். கிட்டத்தட்ட இருபது நிமிடங்கள் மனதில் ஏதும் ஓடவில்லை. எண்ணம் முழுவதும் சுவாசத்தில் தான் இருந்தது. மவுண்ட் போட்டேன் ரோடு திருப்பத்தில் ஒரு வயதான தமிழ் தம்பதியர் சிரித்து பேசிக் கொண்டு எதிரே வந்துகொண்டிருந்தனர். எண்ணம் மூச்சில் இருந்து என் எதிர் வீட்டு தாத்தா பாட்டியிடம் சென்றது.பாட்டி சமீபத்தில் இறந்து விட்டார். தாத்தாவை ஒற்றை ஆளாக பார்ப்பதற்கு மிகவும் வருத்தமாக இருக்கிறது. பாட்டி என் மகளுக்கு எப்போதும் சாக்லட் மற்றும் சீன இனிப்புகள் வாங்கி வந்து தருவார். ஆங்கிலம் அதிகம் தெரியாதலால் புன்னகையே எங்கள் மொழியாய் இருந்தது. அவரைப் போல நானும் அதிகாலையில் எழுபவன். அவர்களின் உணவு அறை  எங்களின் சமையலறையில் இருந்து பார்த்தால் தெரியும். எங்கிருந்து எனக்கு கைகாட்டிச் சிரிப்பார். அவரை நினைத்துக் கொண்டே வீட்டை அடைந்தேன்.