நிழலற்ற பெருவெளி - தாஹர் பென் ஜீலோவ்ன்

இது ஒரு ரகசிய சிறைச்சாலையில் நடக்கும் கதை. 1971-ல் மொராக்கோ அரசருக்கு எதிரான கொலை முயற்சியில் ஈடுப்பட்ட வீரர்களில் 58 பேரை Tazmamart சிறையில் அடைப்பதிலிருந்து கதை தொடங்குகிறது. இந்த சிறை ஒரு கொடூரமான இடம்.பத்தடி நீளம் ஐந்தடி அகலம் மட்டுமே கொண்ட இருட்டு அறையில் அவர்கள் அடைக்கப்பட்டனர். அவர்கள் நேராக எழுந்து நிற்க முடியாது. அது அறையல்ல அது ஒரு கல்லறை -வாழும் கல்லறை.

நம்பிக்கை என்பது பயம் இல்லை என்று எனக்கு நானே சொல்லிக் கொண்டேன் .தற்கொலை என்பது தீர்வாகாது.கடும்சோதனை என்பது சவால் . எதிர்ப்பு என்பது கடமை,வேண்டுகோள் அல்ல.

சலீம் என்ற கைதிதான் இந்த கதையின் கதை சொல்லி.  கதை சொல்லியென்றுதான் சொல்ல வேண்டும் ஏனென்றால் அவன் தான் விடுதலை ஆகும் வரை மற்றவர்களுக்கும் தனக்கும் கதை சொல்லிக் கொண்டே இருக்கிறான்.பலவிதமான கதாப்பாத்திரங்கள் பலவிதமான பின்னணிகள் கொண்ட கதை இது. அது கைதிகளின் துயரத்தை மட்டும் சொல்லும் கதை அல்ல. என்னை பொறுத்தவரை தேடல் தான் இக்கதையின் மய்யம். அவன் வெளியில் வாழ்ந்த வாழ்க்கை மற்றும்  சிறை வாழ்க்கை  இரண்டிலும் மாறி மாறி தன்னை தேடுகிறான். வெளி வாழ்வை மறக்க பெரிதும் சிரமப்படுகிறான்.

The hardest and most unbearable silence was that of light.  A powerful and manifold silence.  There was the silence of the night, always the same, and then there was the silence of the light.  A long and endless absence.

வெளி வாழ்வில் அவன் மதத்தை பெரிதும் பொருட்படுத்தாதவன் ஆனால் சிறையோ அவனை ஒரு சூஃபி அளவிற்கு மாற்றுகிறது. தனிமை அவனை கேள்வி கேட்க வைக்கிறது.கடந்த காலத்தை மறந்தும் எதிர் காலத்தைப் பற்றி நினைக்காமலும் தனது அனைத்து புலன்களையும் சிந்தனைகளையும் நிகழ்காலத்தில் நிறுத்தி தனது வாழ்வை இறைவனுக்கு ஒப்படைத்து சிறை வாழ்க்கையை நடத்துகிறான்.அவனுடைய ப்ளாக்கில் உள்ள மற்ற கைதிகள் ஒவ்வொருவராக இறக்கிறார்கள். இறப்பு அவர்களைத் தொடர்ந்து கொண்டே இருக்கிறது. ஒவ்வொரு இறப்பும் ஒரு பக்கம் அவர்களை துயரப்படுத்தினாலும் மற்றொரு பக்கம் அவர்களுக்கு அது நிம்மதியையும் போர்வைகளையும் கொடுக்கிறது. 

கரீம் ஒரு அற்புத பிறவி.அவன்தான் மற்ற சிறைவாசிகளுக்கு நேரம் சொல்லி. அவனால் நேரத்தை துல்லியமாக சொல்ல முடியும். தொழுகை நேரத்தை அவனே மற்றவர்களுக்கு சொல்கிறான் .அவனது சத்தமும் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக நிசப்தமாகிறது.ஒரு விதத்தில் கரீம் தான் அவர்களின் நம்பிக்கையும் கூட. அவனது இறப்பு அவர்களைப் பெரும் துயரத்தில் ஆழ்த்துகிறது .மற்றொருவன் ஆச்சார் அவன் ஒரு முன்னாள் போர் வீரன். எப்போதும் அடுத்தவர்களை வசைபாடிக்கொண்டே இருக்கிறான். அவனுக்கு எழுத படிக்க தெரியாது. அவனுக்கும் சலீமிற்கும் நடக்கும் உரையாடல் பல விசயங்களை நாம் புரிந்து கொள்ள உதவும். ஆச்சாருக்கு சலீம் குரானை வாசிக்க கற்றுக்கொடுக்கிறான். அவனும் கற்க ஆரம்பிக்கிறான். இருந்தாலும் அவனது வெறுப்பு குறையவே இல்லை.சலீம் கூறுவது போல "பசியைவிட வெறுப்பே அங்கு பலரைக்  கொன்றது".

மற்றொரு கதை சலீமிற்கும் அவனது தந்தைக்குமான உறவு. அவனது தந்தை சலீம் தன் மகனே அல்ல என்கிறான்.தன் மகன் ஒரு போதும் அரசருக்கு எதிராக போராடுபவன் அல்ல என்கிறார். சலீமை பொறுத்தவரை அவனது தந்தை அரச மாளிகை கோமாளி.அவனது அம்மாவும் சரி அவனும் சரி அந்த மனிதனை வெறுக்கவில்லை.சிறையில் சலீம் அனைவரையும் அன்பு செய்ய கற்றுக்கொள்கிறான்.இக்கதையில் ஒளியின்மைற்கு முக்கியான பங்கு உண்டு. ஒளி இல்லாததால் ஒருவன் எவ்வாறு உளவியல் பூர்வமாக பாதிக்கப்படுகிறான் என்பதை இக்கதை தெள்ளத்தெளிவாக கூறுகிறது. ஒரு சிறிய வெளிச்சம் கூட அவர்களை பல மடங்கு ஊக்கப்படுத்துகிறது.

We had two assets: our bodies and our minds. I quickly decided to use all possible means to save my brain. I protect my conscience and intellect. The body belongs to our captors, was in their power. They tortured without touching it, amputating a limb or two simply by denying us medical care. But my thoughts had to remain out of reach: my real survival, freedom, my refuge, my escape.

பதின்னெட்டு ஆண்டுகளுக்கு பிறகு சலீம் மற்றும் சிலர் விடுவிக்கப் படுகிறார்கள்.  சிறைச்சாலையை இடித்துவிட்டார்கள். அவர்கள் அனைவரும் பட்ட துயரத்தின் சின்னம் இனிமேல் உலகில் இல்லை ஆனால் துயரத்தின் வடு என்றும் அவர்களோடு இருக்கும். இந்த கதை உண்மை சம்பவத்தைத் தழுவியது.சுயசரிதை போன்ற தோற்றத்தைத் தந்தாலும் இது சுயசரிதை அல்ல.பல இடங்களில் எனக்கு கண்ணீர் வந்தது. வார்த்தைகளால் சொல்ல முடியாத ஒருவித உணர்ச்சி. இக்கதை மனிதனின் துயரத்தை மட்டும் பேசவில்லை அவனின் வாழ்வு போராட்டத்தின் மகத்துவதைத்தான் அதிகமாக பேசுகிறது.

இது நான் வசிக்கும் தாஹர் பென் ஜீலோவ்னின் இரண்டாவது புத்தகம். இதுவே இரண்டில் சிறந்தது.தமிழில் எஸ்.அர்ஷியாவால் மொழிபெயர்க்கப்பட்டுள்ளது. சில இடங்களில் வாசிக்க கடினமாக இருந்தது. முக்கியமாக பெயர்கள். நான் பலப் பக்கங்களை ஆங்கிலத்திலும் வாசித்தேன் .இது பல பெரிய பரிசுகள் பெற்ற படைப்பு. இந்த புத்தகத்தின் ஆங்கில பெயர் -"This Blinding Absence Of Light".

கண்டிப்பாக வாசிக்க வேண்டிய புத்தகம்.

The Language Of The Game - Laurent Dubois

கால்பந்து தெரியாதவர் இந்த உலகில் வெகு சிலரே. இந்த புத்தகம் கால்பந்தாட்டத்திற்கு ஒரு காதல் கடிதம். கால்பந்து மைதானத்தில் முக்கியமானவர்களான கோல்கீப்பர் ,defender ,மிட்பீல்டர் ,forward , பயிற்சியாளர், நடுவர் மற்றும் ரசிகர்கள் ஆகியவர்களைப் பற்றியது இந்தப் புத்தகம் . ஒவ்வொருவருக்கும் ஒரு பகுதி.

கால்பந்து எவ்வாறு உலகம் முழுவதும் பரவியது மற்றும் அது எவ்வாறு மக்களை ஒன்றிணைத்து என்று பல எடுத்துக்காட்டுடன் கூறுகிறார். அதற்கு ஒரு எடுத்துக்காட்டு அல்ஜிரியா. 1958-ல் அல்ஜிரியா ஒரு பிரெஞ்சு காலனி . பிரெஞ்சு கால்பந்து அணியில் பல அல்ஜிரியர்கள் இடம் பெற்றிருந்தனர். ஒரே இரவில் அவர்கள் அனைவரும் அல்ஜிரிய அணிக்கு விளையாட சம்மதித்தது பல போட்டிகளில் விளையாடினர். கால்பந்தே விடுதலைப் போராட்டத்தின் முக்கிய பங்காக மாறியது.

There are good reasons for soccer’s universal appeal. It is a simple game, easy to learn and grasp. A few instructions, a finger pointed at the goal, and off you go. It is democratic in this sense, and also in the way that it accommodates all kinds of body shapes and sizes. In fact many great soccer players are of slight or short physique. 

கோல்கீப்பர் ஒரு அணி தோல்வியடைந்த உடன் பெரும்பாலும் குற்றம் சாட்டப்படுவது இவர் தான். வெகு சில நேரமே வெற்றிக்கு இவர் காரணம் என அனைவரும் கொண்டாடுவர். இத்தாலி மற்றும் ஜுவென்டஸ் (Juventus) அணியின் முன்னாள் கோல்கீப்பர் Buffon தனது கோல் போஸ்டிற்கு ஒரு முகநூலில் ஒரு கடிதம் எழுதியுள்ளார் - கீழே அது :
I was 12 when I turned my back on you, denying my past to guarantee you a safe future.
"I went with my heart.
"I went with my instinct.
"But the day I stopped looking you in the face is also the day that I started to love you.
"To protect you.
"To be your first and last line of defence.
"I promised myself that I would do everything not to see your face again. Or that I would do it as little as possible. It was painful every time I did, turning around and realising I had disappointed you.
"Again.
"And again.
"We have always been opposites yet we are complementary, like the sun and the moon. Forced to live side by side without being able to touch. Team-mates for life, a life in which we are denied all contact.
"More than 25 years ago I made my vow: I swore to protect you. Look after you. A shield against all your enemies. I've always thought about your welfare, putting it first even ahead of my own.
"I was 12 when I turned my back on my goal. And I will keep doing it as long as my legs, my head and my heart will allow."
இதைவிட சிறப்பாக கோல்கீப்பரை மற்றும் கோல் போஸ்டை பற்றி யாரும் எழுத முடியாது. இந்த புத்தகத்தில் Laurent இக்கடிதத்தை மேற்கோள் காட்டியுள்ளார்.

 The Forward பகுதியில் மரடோனா பற்றியே அதிகம்.தற்போதைய வீரர்கள் பற்றி எதுவும் இந்த புத்தகத்தில் இல்லை. Defender மற்றும் மிட்பீல்டர் வீரர்களின் வளர்ச்சியைக் பல எடுத்துக்காட்டுடன் விவரித்துள்ளார்.கால்பந்தின் விதிகள் மிகவும் எளிதானது ஒன்றைத்தவிர அது offside. offside விதியைப் பற்றி மிகவும் தெளிவாக விளக்கியுள்ளார். offside-ன் வரலாறு மிகவும் சுவாரசியமானது. . 1992-ல் மற்றொரு முக்கியமான விதி மாற்றமான backpass நிகழ்ந்தது. இந்த மற்றும் ஆட்டத்தின் போக்கையே மாற்றியது என்றால் மிகையாகாது. இந்த விதியைப் பற்றியும் மிக தெளிவாக எழுதியுள்ளார்.

பல விசயங்களை கால்பந்திற்கு புதியவர்களுக்கு விளக்குவது போல எழுதியுள்ளார். பல பகுதிகளில் அமெரிக்க கால்பந்து கலாச்சாரம் வருகிறது . பெரும்பாலான எடுத்துக்காட்டுகளை  பெண்கள் கால்பந்திலிருந்து கூறியுள்ளார். நான் வாசித்த மற்ற பல கால்பந்து புத்தகங்களில் பெண்கள் கால்பந்திற்கு இவ்வளவு இடம் இல்லை அதுவே இப்புத்தகத்தின் மிக பெரிய பலம்.இந்த புத்தகத்தின் highlight இங்கும் அங்குமாக வரும் முன்னாள் வீரர்களைப் பற்றிய சுவாரசியமான துணுக்குகள்தான்.

கால்பந்து ரசிகர்கள் தவறவிடக் கூடாத புத்தகம்.

The Forty Rules Of Love - Elif Shafak

The Path to the Truth is a labor of the heart, not of the head. Make your heart your primary guide! Not your mind. Meet, challenge, and ultimately prevail over your nafs with your heart. Knowing your self will lead you to the knowledge of God. 

Elif Shafak துருக்கிய பெண் எழுத்தாளர். மிகவும் பிரபலமானவர். அவரின் படைப்புகளில் முக்கியமானது இது. இருவேறு கதைகள் ஆனால் அதன் மைய்யக் கருத்து ஒன்றே. முதலாவது எலாவின் கதை. எலா (Ella  ) கணவன் மற்றும் குழந்தைகளோடு சந்தோசமாக வாழ்கிறாள். தான் சந்தோசமாக இருப்பதாக அவள் நம்புகிறாள்.தனது தினசரி வேலைகளைத் தவறாமல் செய்கிறாள். இருந்தாலும் அவளுக்கு அந்த வாழ்க்கையில் ஒரு வெறுமை. இந்த சூழ்நிலையில்தான் அவள் புதிதாக வேலைசெய்யும் இடத்திலிருந்து ஒரு புத்தகத்தின் வெளிவராத பிரதியைக் கொடுத்து அவளை மதிப்பீடு செய்யச் சொல்கிறார்கள் . அந்த புத்தகத்தின் பெயர் "Sweet Blasphemy" எழுதியவர் Aziz Zahara.

A life without love is of no account. Don’t ask yourself what kind of love you should seek, spiritual or material, divine or mundane, Eastern or Western. … Divisions only lead to more divisions. Love has no labels, no definitions. It is what it is, pure and simple. “Love is the water of life. And a lover is a soul of fire! “The universe turns differently when fire loves water.

பல நாட்களுக்கு பிறகு அந்த புத்தகத்தைப் வாசிக்க ஆரம்பிக்கிறாள். இந்த புத்தகத்தின் கதைதான் இந்த நாவலின் இரண்டாவது கதை.அது ரூமி(Rumi)  மற்றும் சாம்ஸ் (Shams of Tabriz ) அவர்களின் நட்பை பற்றியது. ரூமி கவிஞர் ஆகுவதற்கு முன்பே மிகவும் பிரபலமான பேச்சாளர். மசூதியில் சொற்பொழிவு நடத்துபவர். அவர் ஒரு குறுகிய வட்டத்துக்குள் வாழ்ந்து கொண்டிருப்பவர். இந்த சூழ்நிலையில்தான் சாம்ஸ் ரூமியை சந்திக்க வருகிறார். சாம்ஸிற்கு தான்தான் ரூமியின் "spiritual companion"-ஆக வேண்டுமென்பது ஏற்கனவே தெரியும் . இந்த இரு காலங்களுக்கிடையே கதை நகர்கிறது.

When you step into the zone of love, language as we know it becomes obsolete. That which cannot be put into words can only be grasped through silence.

எலா Aziz Zahara-விற்கு கடிதம் எழுதுகிறாள் . அவரும் பதில் எழுதுகிறார்.அவர்களின் நட்பு வளர்கிறது. ரூமிக்கு எப்படி சாம்சோ அதுபோல எலாவிற்கு Aziz . சாம்ஸ் ஒரு நாடோடி வாழ்க்கை வாழ்பவன். அனைத்தையும் அன்பு செய்பவன். அவன் ஒரு சுஃபி (Sufi). அவனது கதை ஒரு துயரமானது. காதலியை இழந்து குடியில் மூழ்கி அனைத்தையும் இழந்து இறுதியில் சுஃபி லாட்ஜ்ல் சேர்ந்து தெளிந்து மீண்டும் வாழ்க்கையை ஆரம்பிக்கிறார். எல்லையில்லா அன்பின் சக்தியை எலாவிற்கு அவர் வழங்குகிறார். எலா தன் வாழ்வைப் புரிந்து கொள்ள ஆரம்பிக்கிறாள்.

If you want to change the way others treat you, you should first change the way you treat yourself. Unless you learn to love yourself, fully and sincerely, there is no way you can be loved. Once you achieve that stage, however, be thankful for every thorn that others might throw at you. It is a sign that you will soon be showered in roses.

சாம்ஸ் அன்பின் பரிணாமங்களை ரூமிற்கு தனது செயல்கள் மூலம் எடுத்துரைக்கிறார். அவர் ஆண் பெண் பேதமின்றி அனைவரையும் அன்பு செய்கிறார். ரூமியை அவரது குறுகிய வட்டத்துக்குள் இருந்து வெளியே கொண்டுவந்து வெளியுலகத்தை அவருக்கு காண்பிக்கிறார்.ரூமி மெதுவாக அவரின் பேரன்பில் இணைகிறார். அவர்களின் நட்பு தெய்வீகமானது ஆனால் ஊர் மக்களோ ரூமியின் இளைய மகனோ அதைப் புரிந்து கொள்ளவில்லை.

In general, one shouldn't be too rigid about anything because "to live meant to constantly shift colours.

நாவல் முழுவதும் ஒருவிதமான திகில் இருந்து கொண்டே இருக்கிறது. இந்த கதை அப்படியொன்றும் திகில் கதையல்ல ஆனால் முன் பின் கதை சொல்லலும் வெவ்வேறு கதாபாத்திரங்களின் நோக்கில் கதை விரிவதும் இக்கதைக்கு ஒரு திகில் உணர்வை ஏற்படுத்துகிறது. நிகழ்கால கதையை விட  ரூமி மற்றும் சாம்ஸின் வரலாற்று நிகழ்வுகள் அழகாக சொல்லப்பட்டுள்ளது.  ஆங்காகே சொல்லப்பட்டுள்ள அன்பின் விதிகள் கதைக்கு வலு சேர்க்கின்றன.

Whatever happens in your life, no matter how troubling things might seem, do not enter the neighborhood of despair. Even when all doors remain closed, God will open up a new path only for you. Be thankful! It is easy to be thankful when all is well. A Sufi is thankful not only for what he has been given but also for all that he has been denied.

வாசிக்கலாம் !

Children of the Days - Eduardo Galeano

எடுவர்டோ கலேனோ லத்தீன் அமெரிக்க எழுத்தாளர். கால்பந்து எழுத்தாளர்களிலேயே அதிகம் விரும்பி வாசிக்கப்படுபவர் .நான் அப்படிதான் அவரின் "Soccer in Sun and Shadow" புத்தகத்தை வாசித்தேன். எள்ளலும் கவிதையுமாய்  அவரது எழுத்து  என்னுள் பெரும் ஈர்ப்பை ஏற்படுத்தியது. பிறகு  அவரின் "Memory  Of Fire " புத்தங்களை வாசிக்க ஆரம்பித்தேன். அப்புத்தகங்களை முடிப்பதற்குள் நான் இந்த புத்தகத்தைப் நூலகத்தில் பார்த்தேன். உடனே எடுத்து வாசிக்க ஆரம்பித்தேன். வாசித்து முடித்தவுடன் தோன்றியது இந்த புத்தகத்தை வாங்கி என் மகளுடன் வாசிக்கவேண்டுமென்று.

நமக்கு வரலாறென்பது வெற்றிபெற்றவர்களின் பார்வையில் இருந்துதான் எப்போதும் சொல்லுப்பட்டதுண்டு.இது சற்று வித்தியாசமான உலக வரலாறு. வருடத்தின்  ஒவ்வொரு நாளுக்கும் ஒரு வரலாற்று நிகழ்வை கலேனோ விவரிக்கிறார்.பெரும்பாலான நிகழ்வுகள் எனக்கு தெரியாதவை. ஒடுக்கப்பட்டவர்களின் வரலாறு இது. மனித வாழ்வின் அவலத்தை மிக  எளிதாக எல்லோரும் சிந்திக்கும் அளவிற்கு எழுதி இருக்கிறார். மீண்டும் மீண்டும் லத்தீன் மற்றும் மாயா நாகரீகத்திற்கு செல்கிறர். எவ்வளவு உண்மைகள்!

கலேனோ இந்த புத்தகத்தில் எல்லாவற்றையும் பற்றியும் எழுதியுள்ளார். காலனித்துவம் ,ஏகாதிபத்தியம் ,முதலாளித்துவம் , பெண்ணுரிமை என அனைத்தையும் சிறு வரலாற்று நிகழ்வுடன் விவரித்துள்ளார்.  புத்தகத்திலிருந்து சில பகுதிகள் கீழே :

ஜனவரி 3:
On the third day of the year 47 before Christ, the most renowned library of antiquity burned to the ground.

After Roman legions invaded Egypt during one of the battles waged by Julius Caesar against the brother of Cleopatra. Fire devoured most of the thousands upon thousands of papyrus scrolls in the library of Alexandria.

A pair of millennia later, after American legions invaded Iraq during George W. Bush's crusade against an imaginary enemy, most of the thousands upon thousands of books in the library of Baghdad were reduced to ashes. 

Throughout the history of humanity only one refuge kept books safe from war and conflagration, the walking library, an idea that occurred to the grand vizier of Persia, Abdul Kassem Ismael at the end of the 10th century. 

This prudent and tireless traveler kept his library with him. 117,000 books aboard 400 camels formed a caravan a mile long. The camels were also the catalog. They were arranged according to the title of the books they carried. A flock for each of the 32 letters of the Persian alphabet.

ஜனவரி 24
Civilizing Father. 

On this day in 1965, Winston Churchill passed away. 

In 1919, when presiding over the British Air Council, he had offered one of his frequent lessons in the art of war: 

'I do not understand this squeamishness about the use of gas. I am strongly in favor of using poison gas against uncivilized tribes. The moral effect should be so good and would spread a lively terror,' 

And in 1937, speaking before the Palestine Royal Commission, he offered one of his frequent lessons on the history of humanity: 


'I do not admit that a great wrong has been done to the red indians of America or the black people of Australia, by the fact that a stronger race, a higher-grade race, has come in and taken their place.'

மார்ச் 16

Storytellers

Around this day and others,festivals are held to celebrate people who tell tales out loud,writing in the air.

Storytellers have several divinities to inspire and support them.

One is Rafuema,the grandfather who recounted the origin of Huitoto people in the Araracuara region of Colombia.

Rafuema told the story that the Huitotos were born from the words that told the story of their birth.And every time he told  it , the Huitotos were born again.

ஆகஸ்ட் 29

Coloured Man

Beloved white brother:
When I was born,I was black.
When I grew up, I was black.
When Im in the sun , I am black.
When I fall ill, I am black.
When I die, I will be black.

And meanwhile you:
When you were born,you were pink.
When you grew up,you were white.
When you're in the sun,you turn red.
When you feel cold, you turn blue.
When you feel fear,you turn green.
When you fall ill,you turn yellow.
When you die,you will be grey.
So,which of us is the coloured man?

 By Leopold Senghor, poet of Senegal

இது  ஒரு பொக்கிசம் .அவசியம் வாசிக்க வேண்டிய புத்தகம்.